Friday, August 4, 2017

එකමත් එක මහන්සියක් (පැටි කතා)

ඔන්න එකමත් එක මහන්සියක් තිබුණා. දවසක් මහන්සියට බස්සෙකක යන්න ඕන වෙලා, බසෙකක ගියා. ටික වෙලාවක් බස් එකේ යනකොට... මෙන්න බොලේ!! බස් එකේ උන්නු මිනිස්සුන්ගෙ ඇඟේ හැප්පිල මහන්සිය ගොඩක් මහත් වෙන්න ගත්තෙ නැතෑ.


ඔහොම මහත් වෙලා මහත්වෙලා ගෙදර එනකොට මහන්සියගෙ මහතෙ වැඩිකමට මහන්සියටත් ලොකූ කාංසියක් දැනුණා. ඇවිදගන්නත් බැරුව හතරගාතෙ ඇවිත් ගෙදර තිබ්බ පුටුවකට වැටුණම, ඔන්න ටික වෙලාවකින් මහන්සියගෙ මහත ටිකක් බැස්සා. මහත බැස්සට මොකෝ මහන්සියගෙ කාංසිය නම් ඉවර උනේ නෑ.
මහන්සිය ඔහොම ටිකක් පුටුවෙ ඇලවෙලා ඉන්නකොට මහන්සියගෙ ඔඩොක්කුවට හුරතල් බිස්කට් පැකට් එකක් පැන්නා.
ඒ හුරතල් බිස්කට් පැකට් එක එදා ඉදන් මහන්සිය එනකල් ගේ දොරකඩට වෙලා බලන් ඉන්න හිතාගෙනයි හිටියේ. ඒත් ඒ බලාපොරොත්තුව ලත් තැනම ලොප් වෙන සෙයියාවකුයි ඊළඟට මතු වුණේ.
මේකයි වුණේ. ඔන්න මහන්සියත් කාංසිය යන්න ය කියලා බිස්කට් පැකට් එක හුරතල් කරන්න ගත්තා. ඒකෙ කවරෙ කඩන්න හැදුවා. හරි ගියේ නෑ. ආයෙත් කඩන්න හැදුවා. ෂුහ්!
ආයෙ ආයෙත් හැදුවා.
ම්හු! 😰
වැඩේ හරි ගියේම නෑ.
ඒ සැණින්ම මහන්සියට මතක් වුණේ එකම එක දෙයයි. මේක එයාගෙ තරහ කාරයෙක් තමන්ට නව නිංගිරාවක් වෙන්න කරපු වැඩක් කියන එක විතරයි!
ඔව්!! අඬු හතරෙන්ම කඩන්න හැදුවත් කඩන්න බැරි තරම් බිස්කට් කොලේ තද කරපු එකා!!
'හයිය!'
'ඕකා තමයි අම්මපා මාව නැති කරන යකා!!'
තරහව වැඩි වෙලා මහන්සිය ඔන්න ආයෙ මහත් වෙන්න ගත්තා.
'යකාගෙ හයියෙක් නේ යකෝ ඒ!.. මෙහෙම තද කරපු බිස්කට් පැකට් එවල මාව මහන්සි කරවන්න ඌ හිතුව මදි!'
'කරන්නම් වැඩක්!' එහෙම හිතලා මහන්සිය පුටුවෙ වාඩි වෙලා තැන්පත් වුණා. පැය ගාණක් ගියා. හෙල වුණේවත් නෑ. ටික වෙලාවකින් මහන්සියට අමුත්තක් දැනුණා. මොකක් නමුත් ලොකු දෙයක්..


කායික විපර්‍යාසයක් සිද්ධ වෙලා!!
මෙන්න! ඒ ගමන මහන්සිය හයියෙක් වෙලා!!
අන්තිමේ 'මහන්සිය' නැතිවෙලා 'හයියෙක්' ප්‍රාදූර්භූත වුණු ඒ සතුට දරාගන්න බැරුව, කුඩු වෙන්නම උඩ පැන්නෙ මේ ඔක්කොම බලාගෙන ඉඳපු, හුරතල් බිස්කට් පැකට් එක!

No comments: